هنرپیشه مشهور اسکاتلندی به نام جیمز مک آووی (James MacAvoy) که آن را بیشتر با نقش محبوب خود به عنوان پروفسور چارلز خاویر در فیلم X-Men می‌شناسیم، به تازگی در بازی ترسناک و جدید Twelve Minutes به همراه برخی دیگر از ستارگان مانند Willem Dafoe و Daisy Ridley همکاری می‌کند. وی در صحبت‌های خود درباره همکاری جدیدش برای ساخت این بازی از یک داستان قدیمی پرده برداشته است. جیمز مک آووی می‌گوید تقریباً 15 سال پیش اعتیاد بسیار شدید و وابستگی زیادی به یکی از بازی‌های استودیوی Bethesda یعنی Elder Scrolls IV: Oblivion داشته که در نهایت ناچار شده دیسک آن را نابود کند.
وی برای مدت طولانی از انجام بازی‌های ویدیوئی دور بود که شیوع ویروس COVID-19 و قرنطینه باعث شد دوباره به این سمت روی بیارود. همین موضوع سبب شد تا با برخی از دوستان قدیمی خود دوباره از طریق بازی Call of Duty: Warzone ارتباط برقرار کند. امیدوار هستیم که تاکنون کسی درباره بازی جدید Skyrim Anniversary Edition و پروژه Skyblivion به او خبری نداده باشد. در ادامه می‌توانید صحبت‌های جیمز مک آووی راجع به تجربه‌اش با Elder Scrolls IV: Oblivion را بخوانید.
صحبت‌های جیمز مک آووی
«پارتنر من در آن زمان برای من یک کنسول Xbox 360 به همراه بازی Elder Scrolls IV: Oblivion خریده بود. این عنوان از آن دسته از بازی‌هایی بود که من همیشه در زمان کودکی به آن‌ها علاقه داشتم، برای مثال بازی‌های Zelda و Secret of Mana از جمله بازی‌های نقش آفرینی فانتزی بودند که من عاشق آن‌ها بودم. من در دوبلین بودم و در آن موقع به این خاطر که ساعت 06:00 صبح باید بیدار می‌شدم تا روی کارها و دیالوگ‌ها تمرین کنم هرشب ساعت 10:00 می‌خوابیدم. اما بعد از مدتی متوجه شدم که تا ساعت 04:00 بامداد مشغول بازی کردن Oblivion هستم و به این فکر می‌کردم که این بازی من را به Oblivion خواهد فرستاد.
ساعت تقریباً 05:35 دقیقه صبح بود که به رخت خواب رفتم. ساعت 05:45 دقیقه صبح بود که ماشین به دنبال من آمد و بیرون خانه بوق می‌زد. من چنین بودم که اوه باید یک کاری بکنم، پس از رخت خواب بیرون آمدم و اولین کاری که کردم این بود که دیسک بازی Elder Scrolls IV: Oblivion را از کنسول بیرون آوردم و آن روی شعله گاز گذاشتم، به تماشای از بین رفتن دیسک نشستم و سپس گفتم دیگر تمام شد دیگر هرگز باهم کاری نخواهیم داشت.
در زمان همه گیری، من به همراه 40 نفر دیگر از دوستان خود شب‌ها به بازی کردن Call of Duty: Warzone می‌پرداختیم و در همین حین که از تمام مسائل زندگی مثل موضوعات عشقی و سایر چیزها صحبت می‌کردیم توسط بچه‌های 12 ساله از کشورهای دیگر نابود می‌شدیم. بازی‌های ویدیوئی در زمان قرنطیه واقعاً یک ناجی برای ما بودند چرا که نمی‌توانستیم بیرون از خانه معاشرت کنیم. ما حتی زمان بسیار بیشتری را به صحبت کردن با یکدیگر صرف می‌کردیم که حتی قبل همه گیری نیز تا این حد نبود».
